Do początku XIII wieku Charbielin i okolica były posiadłościami państwowymi podlegającymi kasztelani w Przemęcie, a następnie znalazły się we władaniu rodu Junoszów. W XIV wieku zbudowano i uposażono nowy kościół. W końcu wieku XIV posiadłości Junoszów przejmują Borkowie Gryżyńscy i posiadają je do 1513 roku - śmierć Jarosława Gryżyńskiego. Wszystkie dobra dziedziczy żona Jarosława Małgorzata Opalińska. Następnie wieś trafia kolejno w ręce Popowskiego, Dakowskiego, Rosnowskiego, Milińskiego i Ludwiki Szołderskiej. Ostatnim właścicielem Charbielina jest Szeliga-Bieliński. Około 1730 roku, gdy proboszczem był S. Foltyński, zaczyna się kult Matki Boskiej Charbielińskiej oraz pojawiają się pierwsze wota. W czasie I Wojny Światowej losy mieszkańców były podobne do tych w innych wsiach parafii dłużyńskiej. Okres międzywojenny nie wpłynął na poprawę życia mieszkańców tej małej wsi. Po II Wojnie Światowej ludność szukając zarobku często wyjeżdżała już nie wracając do Charbielina co sprawiło, że wioska stała się oazą ciszy i spokoju. Charbielin ożywia się na kilka dni sierpniowego odpustu Wniebowstąpienia NMP, gdy tysiące pątników przybywa do cudownego miejsca kultu.
Atrakcjami turystycznymi na które warto zwrócić uwagę są:
Wymienione atrakcje można również zlokalizować za pomocą mapy atrakcji turystycznych.
