Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility Pomnik Karola Kurpińskiego

 Herb Gminy Włoszakowice - link      Ikona Bip - link      Ikona Facebook - link

ułatwienia dostępu
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
Pomnik znajduje się przed Zespołem Szkół, której patronem jest Karol Kurpiński. Autorem pomnika jest ludowy rzeźbiarz Leon Dudek z Bukówca Górnego. Pomnik powstał z inicjatywy społeczeństwa z Włoszakowic. Karol Kurpiński był synem kościelnego organisty i kapelmistrza na dworze Sułkowskich (został ochrzczony 6 marca 1785 roku we Włoszakowicach - dokładnej daty urodzin nie znamy). U ojca pobierał pierwsze lekcje gry na skrzypcach i organach. W 1810 roku przeniósł się do Warszawy i dzięki rekomendacji Józefa Elsnera objął stanowisko drugiego drygenta orkiestry Teatru Narodowego. W tym samym roku debiutował w Warszawie jako kompozytor, gdy wykonano jego kantatę ku czci Napoleona. Wzrastająca sława Kurpińskiego sprawiła, że w 1819 roku na jego cześć wybito złoty medal, a car Aleksander I mianował go swym nadwornym kapelmistrzem. Obok oper pisał Kurpiński także balety (np. Wesele w Ojcowie z 1821 roku, uznane za pierwszy polski balet narodowy), utwory orkiestrowe, wśród których czołowe miejsce zajmuje świetny Koncert Klarnetowy. Od 1824 roku pozostał jedynym dyrygentem a zarazem dyrektorem Teatru Narodowego. Świetnie sobie radził na tym stanowisku — wystawiał nie tylko dzieła kompozytorów rodzimych, ale też słynne opery Gioacchino Rossiniego, Karola Marii Webera i wielu innych. Ponadto dyrygował prawie wszystkimi ważnymi wydarzeniami muzycznymi w stolicy, w tym prawykonaniem koncertu fortepianowego f-moll Fryderyka Chopina (1830). Podczas powstania listopadowego Kurpiński pisał opery o tematyce patriotycznej i pieśni, a wśród nich Warszawiankę, traktowaną wówczas jak hymn narodowy. Po upadku powstania utrzymał stanowisko dyrektora opery, a w 1833 roku dyrygował inauguracyjnym przedstawieniem w nowej siedzibie — Teatrze Wielkim. W 1835 roku założył przy nim Szkołę Śpiewu, której celem było zastąpienie zlikwidowanego konserwatorium. Zmarł 18 września 1857 roku w Warszawie i pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim. 
 
Autor zdjęcia: www.polskaniezwykla.pl
Włoszakowice_-_pomnik_K.Kurpińskiego_przy_szkole.jpg