Miejsce prawdopodobnie wykorzystywane było przez ludność odrzańską do obrzędów pogańskich. Po przejęciu terenów przez państwo gnieźnieńskie na terenie Papierni powstało miejsce targowe gdzie rybacy i rolnicy wymieniali swoje towary. Po raz pierwszy jej właściwa nazwa "Wierzchuje" pojawia się w przywileju księcia kaliskiego Władysława Odonica w 1210 rok, który zaproponował cystersom założenie w tym miejscu nowego klasztoru. Darowizna nie została przyjęta a Wierzchuje, dzisiejsza Papiernia, nadal sprawowała usługi miejsca targowego. Wierzchuje wymienione są w spisach miejscowości jako młyn lub folusz np. w latach 1439, 1466 oraz w 1481. Później nazwa ta nigdy nie występuje w dokumentach. Dopiero na początku XIX wieku mapa Gillego pokazuje w tym miejscu karczmę. Mapa z 1836 roku wskazuje w tym miejscu istnienie młyna papierniczego. Nie znamy daty powstania Papierni, można jednach przypuszczać, że uruchomiono ją ok. 1820 roku. Uruchomiono tam wtedy młyn papierniczy, który służył do produkcji papieru. Młyny papiernicze znane były w Europie od końca XIII wieku, w Polse od 1420 roku. Około 1860 roku rozpoczął się okres stopniowego ograniczania produkcji jako zbyt drogiej wobec nowocześniejszych papierni opartych na celulozie. Po zamknięciu papierni znacznie obniżono poziom wody w jeziorze Zapowiednik, w pozostałych po papierni budynkach umieszczono leśniczówkę. Na przełomie XX/XXI wieku leśniczówkę przeniesiono do Tłuczni. Papiernia sprzedana została prywatnemy właścicielowi.
Źródło: S. Malepszak "Gmina Włoszakowice 800 lat dziejów", Włoszakowice 2010r., str. 243-245 Źródło: R. Łopusiewicz, P. Kuchcicki "Dzieje Nadleśnictwa Włoszakowice 90 lat historii", Włoszakowice 2015 r., str. 394
Źródło fotografii: Malepszak S. "Gmina Woszakowice 800 lat dziejów", Włoszakowice 2010 rok, str. 244-245
Zdjęcie: N.J.
