Koczury jako śródleśna osada wspominane były w XV wieku w rozliczeniach majątkowych Gryżyńskich i Opalińskich. W 1497 roku właściciele m.in. Koczur, Gryżyńscy zostali ukarani przez króła za odmowę udziału w wojnie i ich mnienie skonfiskowano. Budynek leśniczówki pochodzi z XIX wieku, prawdopodobnie była to dawna karczma żydowska oraz punkt wymiany koni przy trakcie, którym kursowała poczta konna. W 2008 roku utworzono tu znaną w okolicy ochronką dla zwierząt. Trafiają do niej wszystkie zwierzęta leśne (i nie tylko), które w wyniku kontuzji lub działania człowieka nie mogą samodzielnie egzystować w środowisku naturalnym. Są tutaj m.in. jelenie europejskie, jelenie sika, sarny, dziki, lisy itp. Ponadto w wolierach przebywają m.in. bażanty, gołębie, papużki, indyki, kury ozdobne itp. Przy lesniczówce rośnie dąb szypułkowy którego obwód wynosi ok. 410cm, a także 8 pomników przyrody którymi są dęby bezszypułkowe o obwodach ok. 360cm.

Źródło: K. Kasprzak, B. Kucharski "Przemęcki Park Krajobrazowy", Poznań 2010r., str. 203, S. Malepszak "Gmina Włoszakowice 800 lat dziejów", Włoszakowice 2010, str. 246
Źródło: Źródło: R. Łopusiewicz, P. Kuchcicki "Dzieje Nadleśnictwa Włoszakowice 90 lat historii", Włoszakowice 2015 r., str. 409

Autor zdjęć: Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji