Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility Rzeźba "Skorupiński"

 Herb Gminy Włoszakowice - link      Ikona Bip - link      Ikona Facebook - link

ułatwienia dostępu
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner
  • Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji - Baner

Rzeźba powstała w 1997 roku, jej autorem jest Jerzy Sowijak z Bukówca Górnego. Stefan Skorupiński, nazwany za życia „Pinkiem” mieszkał we Włoszakowicach. Z zawodu był fryzjerem, z zamiłowania gawędziarzem i propagatorem folkloru i kultury. Urodził się 24 lipca 1907 roku w Holzweisig w Saksonii w Niemczech. W roku 1910 wraz z rodzicami wrócił do Polski i osiedlił się we Włoszakowicach gdzie ukończył szkołę powszechną, a następnie w Lesznie wyuczył się zawodu fryzjera. W 1926 roku Strefan jako mistrz fryzjerski otworzył własny zakład fryzjerski we Włoszakowicach. W tym czasie zaczął sie interesować życiem społecznym i kulturalnym. Wstąpił so Straży Pożarnej, Koła Śpiewu gdzie został wybrany prezesem, należał również do Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". W roku 1930 ożenił się z Heleną Biernat z Włoszakowic, również z zawodu fryzjerką i od tej pory wspólnie prowadzili zakład fryzjerski oraz życie kulturalne o charakterze regionalnym. Organizowali przedstawienia teatralne, dożynki połączone z występami gimnastycznymi, a także ożywili działalność kapel dudziarskich i odtworzyli dawne tańce i przyśpiewki z okolic Włoszakowic. W okresie okupacji hitlerowskiej musiał wykonywać przymusowe roboty dla posterunku policyjnego, roboty na drogach, a także musiał kopać zbiorowy grób na miejscowym cmentarzu, w którym pochowano siedmiu Polaków rozstrzelanych 21 października 1939 roku. Był maltretowany i bity za działalnośc patriotyczną. W czerwcu 1944 roku został wraz z żoną i dwójką dzieci Marianem i Teresą wywieziony na roboty przymusowe do Wennmorktu w Bawarii. W obozie tym wraz z zoną pracowali jako fryzjerzy i tłumacze. W październiku 1945 roku wrócili do Włoszakowic i od razu zaczęli organizować Zespół Regionalny obejmujący kółko taneczne, muzycznie i teatralne im. K. Kurpińskiego. Był jednym z organizatorów Ogólnopolskich Konkursów Młodych Instrumentalistów im. K. Kurpińskiego i wielu innych przedsięwzięć kulturalnych, które przyniosły mu szeroką sławę i popularność. Zmarł 27 maja 1994 rok. Został pochowany na cmentarzu we Włoszakowicach.

Źródło: Malepszak S. "Gmina Woszakowice 800 lat dziejów", Włoszakowice 2010 rok, str. 357-358 

zdj. archiwum GOSiR, wrzesień 2020

źródło fotografii: Malepszak S. "Gmina Woszakowice 800 lat dziejów", Włoszakowice 2010 rok, str. 357-358 

rzeźba_Skorupińskiii.jpgS._Skorupiński.jpgS._Skorupiński_-_strój_ludowy.jpg