Przeprowadzone w I połowie XIX wieku znoszenie pańszczyzny i uwłaszczenie chłopów połączone z regulacją gruntów spowodowały, że wynikła konieczność budowy nowych gospodarstw. To było najprawdopodobniej podstawą założenia nowej osady i nadania jej nazwy od właściciela dóbr. Antoni Skarżyński zmarł w 1898 roku. Wkrótce potem zmarła jego żona, Joanna z Brońskich. Pochowani zostali przy kościele w Dłużynie naprzeciw grobu jedynego syna Franciszka, który zmarł w dzięciecym wieku w 1858 roku. Po śmierci rodziców majątek dziedziczyły córki Karolina, która zmarła w 1918 roku i Klementyna zmarła w 1937 roku. Po 1918 roku stałą towarzyszką Klementyny aż do swojej śmierci w 1934 roku była rezydentka, uciekinierka z Ukrainy, Maria Wanda Rotariuszowa de domo hr. Krasicka. Nazywano ją w okolicy "bolszewiczką", ponieważ ciągle opowiadała, jak musiała uciekać przed bolszewikami, którzy nie tylko zabrali jej wielkie dobra ziemskie, ale również nastawali na jej życie. I Wojna Światowa przerzuciła ciężar prowadzenia gospodarstw na kobiety, starców i dzieci, ponieważ wszyscy mężczyźni zostali zaciągnięci do armii pruskiej i walczyli na różnych frontach. Ci, którzy przeżyli i wrócili, brali udział w Powstaniu Wielkopolskim, a następnie w szeregach pułków poznańskich walczyli na frontach wojny bolszewickiej. Kampania Wrześniowa i II Wojna Światowa pochłonęły nowe ofiary. W czasie okupacji hitlerowskiej początkowo pozwolono gospodarować pod niemieckim nadzorem, ale już w 1941 roku nastapiły pierwsze wysiedlenia. W 1944 roku w wyniku napływu uciekających po załamaniu się frontu niemieckiego dokonano masowego wysiedlenia. Polską ludność wywieziono na roboty do Rzeszy, gdzie niektórzy zmarli nie doczekawszy wyzwolenia.
Atrakcjami turystycznymi na które warto zwrócić uwagę są:
Wymienione atrakcje można również zlokalizować za pomocą mapy atrakcji turystycznych.
